പച്ചമുറിവുകളുടെ പെണ്‍നോവ്

അന്യന്റേതറിയാനുള്ള താല്‍പ്പര്യമേറെ. എന്നാല്‍, സ്വന്തം ജീവിതത്തെപ്പറ്റി തുറന്നുപറയാന്‍ വൈമുഖ്യമുള്ളവരാണധികവും. മറിച്ചായാല്‍ ബാലിശമെന്നും പക്വതയില്ലാത്തവനെന്നും രഹസ്യംസൂക്ഷിക്കാനറിയാത്തവനെന്നും മുദ്രകുത്തുക- അതാണു സാമൂഹികരീതി. മര്‍ദ്ദിതരുടെ കൂട്ടത്തെ മറികടന്നാണ് ഓരോ ദിനവും നീങ്ങുന്നത്.

വയസ്സുകൊണ്ട് മൂത്തതും മനസ്സുകൊണ്ട് ഇളപ്പവുമുള്ളൊരുത്തിയെ യാത്രയ്ക്കിടെ, കാണാനായി. ഉത്തരേന്ത്യയാണു സ്വദേശം. ഇടയ്ക്കെപ്പോഴോ അവള്‍ പറഞ്ഞു- ''നിനക്കെന്റെ ജീവിതകഥയെഴുതിക്കൂടേ''.
സ്വയം നിലത്തുറക്കാത്ത ജീവിതം വച്ചെഴുതാനാവില്ലെന്നും മൂക്കിനു താഴെയുള്ളതിനെക്കുറിച്ചെഴുതിയാല്‍ പലരുടെയും മുഖംകറുക്കുമെന്നും പറഞ്ഞുനോക്കി. പ്രശ്നമില്ലെന്ന് മറുപടി.

മാനേജ്മെന്റ് തലത്തില്‍ ഉന്നത ബിരുദധാരി. നാട്ടില്‍ അഞ്ചക്ക ശന്പളം വാങ്ങിച്ചവള്‍ ഇപ്പോള്‍ അതിന്റെ പകുതിയോളംമാത്രം മൂല്യംവരുന്ന ശന്പളത്തിനായി ദുബായിയില്‍. മുഴുക്കുടിയനായ ഭര്‍ത്താവില്‍ നിന്നുള്ള ഉപദ്രവം പേടിച്ച്, ഏകയായി ഇപ്പോള്‍ പെണ്ണുങ്ങള്‍ക്കുള്ള ബെഡ് സ്പേസില്‍ കഴിയുന്നു. ജോലിയില്ലായിരുന്നെങ്കില്‍ നിസ്സഹായായി പ്രവാസംകഴിക്കേണ്ടിവരുമായിരുന്നു അവള്‍ക്ക്. ഭര്‍ത്താവുണ്ടായിട്ടും പ്രവാസത്തിലൊറ്റപ്പെട്ട പല പെണ്ണുങ്ങളിലൊരാള്‍. ഭര്‍ത്താവൊഴികെ, അടുത്ത ബന്ധുവായി ആരും അടുത്തില്ലാത്ത ആ പെങ്ങളുടെ ധൈര്യമാണെന്നെ ഇതെഴുതിച്ചത്. അവളിപ്പോഴുമയാളെ സ്നേഹിക്കുന്നുണ്ടത്രെ. ജീവിതത്തോട് തോറ്റുകൊടുക്കാതിരിക്കാന്‍ അവസാനശ്രമം നടത്തുന്ന പലരിലൊരുവള്‍. ഭര്‍ത്താവ് തെറ്റുതിരുത്തി തിരികെവിളിക്കുമെന്നു ദിനേന പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുന്നുണ്ടവളിപ്പോഴും.

(ഞാന്‍ പ്രവാസിയാണ്. എന്നാലും പറയുന്നു, മകളെ ഇണയായിത്തരും മുന്പെന്നെ അറിയുക. പെണ്മക്കള്‍ക്ക് നല്ല വിദ്യാഭ്യാസം നല്‍കുക. പുരുഷനു വേണ്ടി പെണ്ണ് സ്വയംഹത്യചെയ്യുന്ന കാലത്തിന്റെ തേട്ടമാണത്.)